- пондашан
- пондашанГ.: пандашан1. бородатый; обросший бородой, с бородой
Лопка пондашан с окладистой бородой;
пондашан кугыза бородатый дед.
Келай сайынрак ончалят, пондашан еҥым палыш. [/i]К. Васин.[/i] Келай посмотрел получше и узнал бородатого человека.
Пӧлемыш кужу пондашан шоҥгыеҥ пурыш. [/i]П. Корнилов.[/i] В комнату вошёл старик с длинной бородой.
– Ме-е-е! – васара пондашан каза. [/i]Г. Пирогов.[/i] – Ме-е-е! – блеет бородатая коза.
2. в знач. сущ. бородатый человек, человек с бородой, бородачПондашан-влак шукемыт бородатых становится больше.
Рвезыракше веле огыл, пондашан-влакат йӱк-йӱаным луктыт. [/i]А. Эрыкан.[/i] Шумят не только те, кто помоложе, но и бородатые.
Тиде вашмут пондашанетын умшажым петырыш. [/i]А. Юзыкайн.[/i] Этот ответ заткнул рот этому бородачу.
Марийско-русский словарь . 2015.